WIESŁAW NAPIERAŁA (ur. 1959 w Poznaniu)

W roku 1980 ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu. W latach 1981–1986 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu na kierunku rzeźba, gdzie otrzymał dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Józefa Kopczyńskiego. W 1988 roku rozpoczął pracę w PWSSP w Poznaniu. W 2015 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Obecnie prowadzi pracownię Rzeźby na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych. Zajmuje się rzeźbą, fotografią i malarstwem.

Krucjata dziecięca, która miała miejsce w XIII wieku i której celem było wyzwolenie Jerozolimy z rąk muzułmanów, była jednym z najbardziej irracjonalnych zdarzeń w historii Europy. Brały w niej udział dzieci głównie z Francji i Niemiec, karmiąc się niedorzecznościami i zostawiając za sobą wszystkie racjonalne argumenty wypowiadane nawet przez samego papieża. Niepowstrzymywany przez nikogo wielotysięczny pochód przemierzał Europę i powoli wymierał, zmierzając do tragicznego celu, którym przeważnie była śmierć albo niewola muzułmańska. Krucjata dzieci była inicjatywą samych uczestników tego pochodu, kierując się logiką świata dziecięcego i najprawdopodobniej nie do końca podlegając logice ludzi dorosłych. Protest, fascynacja, tęsknota za bliskimi czy też infantylnie rozumiana wiara - a może wszystko razem - były głównymi bodźcami do rozpoczęcia tej wędrówki. Kurs kolizyjny między światami dorosłych i dzieci czyni tę historię ponadczasową, generując pytania dotyczące wielu aspektów egzystencji nie tylko jednostki, ale i całej ludzkości. Przedstawione na wystawie prace są próbą syntetycznego przedstawienia wędrówki przez sacrum i profanum, stając się ilustracją nicości i chorobliwej dewocji dorosłych.

Zdjęcia: Agnieszka Bereta